Eieren voor ons geld

Op zoek naar souveniers in Bali troffen we een wereldberoemd artiest, genaamd Nyoman Kantor, nou ja wereldberoemd in Bali, of eigenlijk Sanur, in ieder geval langs het strand in de buurt van ons hotel... Hij duidde zijn beroemdheid aan de hand van foto’s waarop hij met zijn kunstwaar pronkt, samen met touristen uit Australie, Duitslang, Amerika, Denemarken enz enz. Vanaf nu acht hij zich ook beroemd in Nederland omdat ik een foto van hem genomen heb.
We kochten wel een mooi handgeschilderd ei van hem. De verfijndheid van zijn productie denk ik niet snel in Nederland tegen te komen.
Deze middag voorbereidingen getroffen voor ons Australietripje. Met de Aziatische prijsvechter Air Azia, vanuit Denpassar naar Darwin gevlogen. Een echte commerciele maatschappij, goedkope vluchten maar het eten en drinken, voor zover gewenst, moest betaald worden; de drankjes kostten al snel 1,20 euro samen (.....); netto vliegtijd 2,5 uur, maar met 1,5 uur tijdverschil arriveerden we, na vertrek om 23:50 uur om 00:40 uur in Darwin. De herinneringen aan Darwin, ook in mei en juni waren van een tropisch gehalte. Laat nu het “dry season” na een enorm nat voorseizoen (met meer dan 3000 mm regen) het kouds sinds 20 jaar zijn.. Dit resulteerde in een temperatuur van slechts 15 graden. Afgaande op onze eerdere tropische ervaringen met Darwin; de 32 graden van Bali nog fris in de herinnering en eerder vertrokken uit Nederland met 25 graden, hadden we toch anders verwacht. Het zei zo en het is zo.
Het weerhield de familie, die ook uit alle Australische windstreken naar het Northern Territory gevlogen was, er niet van om, na de verwelkoming om 07:00 uur buitenhuis te gaan barbequen. Het ontbijt, spek met ei en een overgebleven wordt van de barbie van vorige avond, werd gezelligd klaargemaakt en verorberd. Ik ben er van overtuigd dat wij de enigen waren voor wie die vroege tijdstip als enigszins ongewend over kwam.
We kregen onderdak in een nieuw hotel dat geexploiteerd wordt door een Aboriginal maatschappij. De Larakia people worden hierbij door de overheid gesteund doordat deze de grond gratis ter beschikking stelt en ze zelf hun ondernemingen kunnen opzetten. Het resultaat waarvan wij de geneugten mogen ondervinden is in dit geval een 5-sterrenhotel. Alle kamers waren geboekt in verband met een tweedaags evenement voor 8-cilinder race-autos’s. Hierdoor is de prijs gedurende vier dagen verviervoudigd. Gelukkig is een neef van Winnie (halfbloed Aboriginal) jurist en Chairman van deze Larakia onderneming en mogen wij verblijven voor een deel van de oorspronkelijke prijs.
Tenslotte de surpriceparty van vandaag. Winnie zus, al sinds 1968 wonend in Darwin wordt 80. Alle kinderen en de meeste kleinkinderen waren present en zuslief werd voorgehouden naar een afscheidsdiner voor een naar Adelaide vertrekkend kleinkind te gaan. De verassing was groot toen plots al haar kinderen voor haar opdoken. Toen ze enigszins bijgekomen was en wij vanuit onze schuilplaats tevoren kwamen was ze een hartverzakking nabij, gelukkig heel snel gevolgd door euforische vreugde haar zus uit Nederland te kunnen omhelzen. Een gezellig feest – zonder barbeque deze keer en toch in prettige 20 graden – volgde, gadegeslagen door vliegende honden (Kalongs) in de bananenbomen en “snappers” oftewel krokodillen in de baai.
Ze hadden geen invloed op de feestvreugde.