kasian

Een Javaans echtpaar zit rond 08:00 uur in een hotelrestaurant in Jakarta aan het ontbijt. Ze zien een koppel voorbij komen; een kleine donkere vrouw en een man. Wat zijn dat voor mensen denkt de vrouw, die vrouw lijkt wel wat op ons, maar toch ook weer niet. Die stevige man, dat zal wel een Australier zijn. Ze weten duidelijk niet wat ze moeten eten, want ze lopen aan al die lekkere gerechten voorbij. Ik geloof niet dat het een vrouw van hier is, zegt de Javaanse vrouw. Ik begrijp niet hoe ze op die schoenen kan lopen. Lekkere op sandalen, zoals ik is toch veel makkelijker.
Oh, ik geloof dat ze ziek zijn zegt de man tegen de vrouw; ze eten brood !! En dat terwijl de heerlijkste nasi goreng en mie ayam hier klaar staat. En niet te vergeten die lekkere rendang. Kijk kijk, die man die weet niet wat hij doet. Hij doet melk over die kleine kroepoekjes. Die kroepoek is ook veel te klein. Dit is voor het eerst dat ik iemand die kleine kroepoekjes, apart in een bakje zie eten, en ook nog met melk erover. En hij vindt het ook helemaal niet lekker, want hij slurpt niet. Kasian, de arme vent.
Wat zouden ze hebben? Ze doen ook nog melk in de koffie. Zou er iets mis zijn met de lekkere kopi hier? Ze pakken ook helemaal geen lekkernijen. En in dit hotel zijn zoveel zoete cakesoorten te pakken. Nee, ze pakken jam, ooh ze zullen toch wel erg ziek zijn.
Ik geloof dat ze van het hotel zelf zijn, zegt de vrouw, misschien investeerders of familie van de eigenaar. Hoezo vraagt de man. Nou kijkt maar.. ze ruimen ook nog op aan hun tafel.
Ik hoop dat ze vanavond beter zijn en lekker kunnen dineren, dat zal ze goed doen.